We love trash” is een experimenteel collectief dat geluidsperformances met instrumenten maakt van afgedankt materiaal(trash).

Begonnen als een impuls en experiment in 2011, blijkt het nu een hardnekkig herhalende en onuitwisbare happening te zijn. Waarbij het publiek in fascinatie achterblijft. De verbruikseconomie en de verzorgingsstaat zijn een rijke voedingsbodem en misschien zelfs wel een ontaarde uiting van de ‘Homo Ludens’ van Constant. De wortels steken diep in het ‘DaDaisme’, het ‘Absurdisme’ van Dali en de ‘Ready-mades’ van Duchamps. Muzikaal past “we love trash” in de noise, expirementele electronica en circuitbending met inspiratie door Massive Attack, Philip Glass, Steve Reich en John Cage. Natuurlijk met een diepe buiging naar ‘Musique Concrete’.